Γράφει η Άννα Μορένη
Σκεπτόμαστε με λέξεις, αισθανόμαστε επίσης με λέξεις, αδιάφορο αν είμαστε σε θέση ή όχι να περιγράψουμε με ακρίβεια και πληρότητα τα βιώματά μας. Οι λέξεις που ακούμε ή διαβάζουμε γίνονται μέσα μας σκέψεις ή αισθήματα, κινητοποιούν τις κινητικές και συγκινησιακές δυνάμεις, που φωλιάζουν στον εσωτερικό μας κόσμο και εκείνες παράγουν τα βιώματα που αντιστοιχούν στο νόημα τους. Όσο και να αντιδράς θεληματικά στην επίδραση που ασκούν οι λέξεις, είναι αδύνατον να μην υποστείς την επίδρασή τους. Σου μεταδίδουν τον κραδασμό που περιέχουν και «καρφώνονται» στις σκέψεις και στα αισθήματα σου.
Αυτόν τον μηχανισμό εκμεταλλεύονται όσοι έργο τους έχουν κάνει τη διαφήμιση, τη προπαγάνδα, τη «πλύση του εγκεφάλου». Σε αυτό ακριβώς το σημείο η γλώσσα διατρέχει τον κίνδυνο να χάσει τους χυμούς των συμβόλων της, να συρρικνωθεί και να γεράσει.
Σήμερα οι πολέμιοι της Ελληνικής Γλώσσας κατάφεραν να περάσουν στη συνείδηση της νεολαίας καθώς και στη γραφή τους τα greeklish, αντικαθιστώντας με αυτό τον τρόπο το πλούσιο Ελληνικό λεξιλόγιο, με μοναδικό στόχο τον αφανισμό της γλώσσας μας. Πολλοί μαθητές χρησιμοποιούν τα greeklish ακόμη και στο σχολείο, σε μηνύματα που αποστέλλονται μέσω κινητών τηλεφώνων και διαδικτυακά. Μαθητές που γράφουν με αυτό τον τρόπο υποπίπτουν σε άπειρα ορθογραφικά λάθη, καθώς επηρεάζεται άμεσα και αρνητικά η ορθογραφική τους ικανότητα και κωδικοποιείται η σκέψη. Αν μία συμβουλή πρέπει να δώσουμε στους μαθητές τώρα, αυτή πρέπει να είναι: «Τώρα, που είστε ακόμα στα μαθητικά θρανία, δώστε προσοχή, φροντίστε να μάθετε όσο το δυνατόν καλύτερα τη γλώσσα μας. Αυτή την ευλογημένη γλώσσα, που δυστυχώς καταμοιχεύεται σήμερα. Τα κινητά, τα λεγόμενα facebook και τα άλλα φρούτα της εποχής, με τα μηνύματά τους, τις συντομογραφίες και τους λατινικούς χαρακτήρες συρρικνώνουν τη γλώσσα και αποδομούν τη κρίση».
Έχουμε να κάνουμε με τις λεγόμενες τυπικές γλώσσες κι εκείνο που κυριαρχεί είναι η μεταφορά του μηνύματος χωρίς καθυστερήσεις. Οι νέοι δε θέλουν να λένε πολλά. Από την άλλη, αναμειγνύουν τα greeklish με την ελληνική γλώσσα, με λέξεις από άλλες γλώσσες, με δικά τους λεκτικά κατασκευάσματα και εθίζονται σε αυτό. Το σχολείο δεν πρέπει να επιτρέψει την είσοδο αυτών των λέξεων στη σχολική γλώσσα. Με το πρόσχημα της πολυπολιτισμικότητας και των πολιτιστικών συγχωνεύσεων διεξάγεται το μεγαλύτερο έγκλημα που σαρώνει το χώρο της Ελληνικής Παιδείας και του Ελληνικού Πολιτισμού.
Τελειώνοντας θέλω να τονίσω, πως η συγκεκριμένη μορφή γραφής αποτελεί σύστημα φθοράς και διαφθοράς και όχι γλώσσα επικοινωνίας, αφού διασαλεύεται αυθαίρετα η σχέση συμβόλων και συμβολιζομένων, σημαινόντων και σημαινομένων, καθώς τα σημεία φορτίζονται με τα αντίθετα τους σημασιολογικά φορτία. Η στρέβλωση και η αυθαιρεσία της διαφθοράς θριαμβεύουν σε βάρος της γλώσσας και του επικοινωνιακού της χαρακτήρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου