Το 1821 αποτελεί μοναδικό ορόσημο και την απαρχή του σύγχρονου Ελληνικού κράτους. Οι πρόγονοί μας με ένα τιτάνιο αγώνα, με πρωτοφανείς συγκρούσεις και ηρωισμούς, σε πείσμα όλων των προβλέψεων και των συσχετισμών δυνάμεων, κατόρθωσαν να εκπληρώσουν τον προαιώνιο πόθο του έθνους μας για ελευθερία και να βάλουν τα θεμέλια μιας ελεύθερης συντεταγμένης ελληνικής πολιτείας. Ο τιτάνιος εκείνος αγώνας είχε ένα συγκεκριμένο στόχο: την απελευθέρωση όλων των Ελλήνων από τον Τουρκικό ζυγό.
Δεν έγινε για την απελευθέρωση ενός μόνου τμήματος της Ελληνικής επικράτειας. Γνωρίζουμε ότι άρχισε από μία σχετικά απομακρυσμένη από την Ελληνική χερσόνησο περιοχή καθώς και ότι εξαπλώθηκε ταχύτατα απ’ άκρη σ΄ άκρη σε όλο το υπόδουλο Ελληνικό στοιχείο. Ούτε βέβαια ήταν ένας αγώνας ταξικός ή με οικονομικά κριτήρια. Είναι γνωστό πως οι Έλληνες με το δαιμόνιο πνεύμα που τους διακρίνει, ευημερούσαν ατομικά μια χαρά μέσα στα πλαίσια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Άλλωστε πολλοί από τους πρωτεργάτες, χρηματοδότες, ήρωες και πρωταγωνιστές ή και απλούς αγωνιστές του αγώνα ήσαν εξέχοντα πρόσωπα και σπουδαίοι οικονομικοί και κοινωνικοί παράγοντες και θυσίασαν μάλιστα τις τεράστιες περιουσίες τους, τα προνόμιά τους ή και τη ζωή τους ακόμη, στο βωμό της απελευθερωτικής προσπάθειας.
Ο στόχος όμως του αγώνα παραμένει ακόμη και σήμερα ανεκπλήρωτος. Οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου και της Βόρειας Κύπρου και όχι μόνο, στερούνται πολλές φορές των πιο βασικών ελευθεριών, εμποδιζόμενοι να τελέσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, να διδαχθούν τη γλώσσα τους να μάθουν την ιστορία τους, να συμμετάσχουν συλλογικά στην λήψη των αποφάσεων για το μέλλον τους, έχοντας αφεθεί στην τύχη τους χωρίς βοήθεια ή συμπαράσταση από το ελλαδικό κράτος.
Βασικά εθνικά κεκτημένα τίθενται υπό αμφισβήτηση διεθνώς και δυστυχώς βιώνουμε καθημερινές ταπεινώσεις με την ίδια το πολιτικό μας κατεστημένο να αποτελεί πολλές φορές τον δούρειο ίππο των σχεδίων που απεργάζονται τα επιτελεία της παγκοσμιοποίησης. Γνωρίσαμε έτσι την ντροπή της αμφισβήτησης των ορίων της ελληνικής επικράτειας με τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και την ύψωση της τουρκικής σημαίας στα Ίμια, το όνειδος της διαρκούς παραβιάσεως του εναερίου μας χώρου από τα τουρκικά αεροπλάνα και των χωρικών μας υδάτων από τα τουρκικά πλοία με ανύπαρκτες αντιδράσεις από μέρους μας, την εγκατάλειψη του ελληνισμού της Χιμάρας, των Ελλήνων της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου στη μοίρα τους, παρακολουθήσαμε πριν λίγα χρόνια χωρίς αντίδραση, την καινούρια βεβήλωση της Αγίας Σοφίας, είδαμε τον Έλληνα πρωθυπουργό να καταθέτει στεφάνι στο μαυσωλείο του Κεμάλ Ατατούρκ (του ανθρώπου που εμπνεύστηκε, μεθόδευσε και υλοποίησε την γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου), ζούμε την καπηλεία του ονόματος της Μακεδονίας από ένα ετοιμόρροπο κρατίδιο με το κατεστημένο όχι μόνο να μην αντιδρά, αλλά να ψάχνει με αγωνία τρόπο να υπερκεράσει την σαφή επιθυμία της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού για να γίνει αρεστό στους υπερπόντιους εντολοδότες του.
Ο αγώνας των ηρώων του 1821 προδίδεται συνεχώς και καθημερινά. Προδίδεται από εκείνους που είναι οι φυσικοί κληρονόμοι και συνεχιστές του. Πέρα από τις παράτες και τις μεγαλοστομίες, η 25η Μαρτίου πρέπει να είναι μία ημέρα βαθιάς περισυλλογής. Πρέπει να είναι μία ημέρα υπόσχεσης στις ιερές σκιές εκείνων που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για τον τόπο αυτό ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα εθνική αξιοπρέπεια και ολοκλήρωση και για την εξασφάλιση των ελευθερίας, της τιμής και της αξιοπρέπειας κάθε Έλληνα όπου γης.
Κώστας Καρδαράς - Χειρουργός
Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Καρδίτσης
Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του Εθνικού Μετώπου
ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου