Αλήθεια έχετε δει ποτέ στελέχη κομμάτων της κεντροαριστεράς να απολογούνται για το κομμουνιστικό (από «ορθόδοξο» μέχρι αριστερίστικο ή αναρχικό) παρελθόν τους;
Μήπως είδατε ποτέ κανένα στέλεχος της λεγομένης «ανανεωτικής» αριστεράς να απολογείται γιατί ο πολιτικός χώρος, στον οποίο ανήκει, δεχότανε πρόθυμα βοήθεια και στήριξη από το αιματοβαμμένα καθεστώτα του μπολσεβικισμού; Ασφαλώς και όχι..!
Ουδείς, λοιπόν, από τον χώρο της αριστεράς δεν έχει να απολογηθεί για τίποτε και γιατί να το πράξει άλλωστε, αφού κανείς δεν του το ζητά. Και ποιος να του το ζητήσει; Τα «συντρόφια» της δημοσιογραφίας, παλαιά στελέχη των διαφόρων ΕΚΚΕ και ΚΚΕ-ΜΛ, που σήμερα φορώντας «σινιέ κοστουμάκια» παριστάνουνε τους καθωσπρέπει «αντικειμενικούς» κριτές των πάντων;
Αποτελεί δεδομένο και γεγονός, λοιπόν, η Ιδεολογική «κηδεμονία» της αριστεράς και όποιος τολμήσει να αντιταχθεί σε αυτήν είναι αντιδραστικός, ακροδεξιός και φασίστας, σύμφωνα πάντοτε με τη κυριαρχούσα στα ΜΜΕ άποψη. Όμως δεν πρέπει να λησμονούμε ότι αυτή η Ιδεολογία τρομοκρατία στηρίχθηκε στο ματωμένο υπόβαθρο της κυριολεκτικής τρομοκρατίας της αριστεράς, που επιτεύχθηκε πριν ακόμη από το 1981 με την ένοχη ανοχή της χαζοχαρούμενης δεξιάς.
Πώς είναι δυνατόν, όμως, είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά την κατάρρευση των σοβιετικών καθεστώτων, μέσα στην εποχή της «παγκοσμιοποίησης», να υπάρχει η ιδεολογική κηδεμονία της αριστεράς, όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά και στις περισσότερες χώρες της δύσης;
Η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή: Η αριστερά είναι ακόμη χρήσιμη στα μεγάλα αφεντικά του κόσμου, γιατί δρώντας εχθρικά και διαλυτικά απέναντι σε ΕΘΝΟΣ και ΘΡΗΣΚΕΙΑ προσφέρει μία μεγάλη υπηρεσία στην «παγκοσμιοποίηση». Στην «παγκοσμιοποίηση» που γνωρίζει ποιοι είναι οι θανάσιμοι εχθροί της, στην «παγκοσμιοποίηση», που ποτέ δεν φαντάσθηκε καν ότι είναι δυνατόν να ανακόψουν την πορεία της τα ξεπερασμένα ιδεολογήματα του Μαρξ και τα «φρικιά» της Γένοβας.
Αυτός, όμως, που παραμένει σήμερα είναι ο ύψιστος φόβος των δεξιών είναι να μη τον πούνε «φασίστα». Αυτή η αντίληψη της ΗΤΤΑΣ είναι πανταχού παρούσα στις πολιτικές επιλογές της «δεξιάς», που χωρίς αντίρρηση έχει αποδεχθεί το ιστορικό ψεύδος και δια της βίας αγνοεί ότι στο κάτω, κάτω της γραφής ο μπολσεβικισμός και ο καπιταλισμός βαρύνονται με περισσότερα εγκλήματα στον 20ο αιώνα, από όσα χρεώνουν στον κατ’ αυτούς φασισμό, στον οποίο αυθαίρετα συμπεριλαμβάνουν το οποιοδήποτε ΕΘΝΙΚΟ καθεστώς με χαρακτήρα λαϊκό, δηλαδή αντικαπιταλιστικό και φιλεργατικό.
Οι «φιλελεύθεροι» και οι «ακροδεξιές» παραλλαγές τους, λοιπόν, είναι «από χέρι» ηττημένοι και δεν απασχολούν το κατεστημένο. Ο μόνος φόβος τους είναι αυτοί, που δεν διστάζουν να δηλώσουν ότι είναι εθνικιστές και να υπερασπίζονται τις Ιδέες. Που περιφρονούν την τυραννία της μαρξιστικής απάτης, ακόμη και όταν αυτό ισοδυναμεί με το να τους αποκαλέσουν και να τους χαρακτηρίζουν ΦΑΣΙΣΤΕΣ και ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ.
Συμπέρασμα μόνο ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ σήμερα έχει χαρακτήρα φιλολαικό, φιλεργατικό και αντικαπιταλιστικό και αυτό τον έχει κάνει νούμερο ένα εχθρό της παγκοσμιοποίησης.
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ – ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ - ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Πηγή: Γιάννενα πόλη Ελληνική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου