Μέσω πολύπλευρης εξωτερικής πολιτικής, της οποίας οι βάσεις μπήκαν επί κυβερνήσεως Τάσου Παπαδόπουλου που είχε το θάρρος και τον πατριωτισμό να κηρύξει την κυπριακή ΑΟΖ, η Κύπρος έχει καταφέρει να αυξήσει το γεωπολιτικό της ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο. Βάσει της αρχής των αμοιβαίων συμφερόντων Αμερικανοί, Ρώσοι, Γάλλοι, Κινέζοι, Ισραηλινοί ακόμα και Ισπανοί επιθυμούν τη συνεργασία με την Λευκωσία για την εξόρυξη ορυκτού πλούτου.
Η ρωσική Gazprom, η γαλλική Gas De France Suez, η ισπανική Gas Natural και αριθμός άλλων ευρωπαϊκών εταιρειών είναι σύμφωνα με δημοσιεύματα σε επαφές με τις Noble και Delek, για την εμπορική αξιοποίηση του κοιτάσματος «Λεβιάθαν» στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) του Ισραήλ και ενδεχομένως, σε μετέπειτα στάδιο και του κοιτάσματος στο θαλάσσιο οικόπεδο «Αφροδίτη» της κυπριακής ΑΟΖ.
Η Κύπρος βάσει συγκυριών και κινούμενη με διπλωματική ευφυΐα συνάπτει ενεργειακές συμφωνίες με κολοσσούς, οι οποίοι προέρχονται από χώρες γεωστρατηγικής βαρύτητας, φέρνοντας έτσι την Τουρκία - με τις παράλογες βλέψεις της σε Αιγαίο και κοντά στο «νησί της Αφροδίτης» - σε αρκετά δυσχερή θέση.
Το ερώτημα που τίθεται είναι τι θα πράξει η Ελλάδα μετά τις εκλογές. Θα κηρύξει επιτέλους την ΑΟΖ; Τώρα που επιτρέπει το νομικό πλαίσιο μα και η πολιτική, οικονομική και διπλωματική συγκυρία και συνεργαστεί με σημαντικούς επιχειρηματικούς εταίρους, όπως πράττει η Λευκωσία, τότε τα οφέλη θα είναι πολλά.
Πρώτο και βασικό η οικονομία της χώρας μας θα αποκτήσει άλλη δυναμική με την άμεση εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων αλλά πέρα από τα τεράστια οικονομικά οφέλη η ελληνική και κυπριακή σύμπραξη με χώρες γεωπολιτικής βαρύτητας θα διασφαλίσει ισχυρούς συμμάχους έναντι των τουρκικών διεκδικήσεων. Η τούρκο-ισραηλινή κόντρα (όσο κρατάει ακόμα), ο Πούτιν που θέλει να διασφαλίσει πρόσβαση στη Μεσόγειο για τη Ρωσία μέσω της ορθόδοξης Ελλάδας, η αμερικανική δυσαρέσκεια λόγω των υπέρμετρων φιλοδοξιών της Άγκυρας που παρακάμπτει συμφέροντα της Ουάσινγκτον καθώς και η κόντρα Τουρκίας - Ε.Ε. με αφορμή την κυπριακή προεδρία είναι παράγοντες που ευνοούν την όποια κίνηση από την μεριά της Αθήνας για δυναμική διπλωματική πολιτική έναντι της γείτονος. Η Τουρκία «στριμώχνεται» και η Ελλάδα αναβαθμίζεται.
Σήμερα οι συγκυρίες είναι αρκετά εώς απίστευτα ευνοϊκές. Ελπίζουμε αυτό επιτέλους να γίνει κατανοητό μετά τις εκλογές και γι’ αυτούς που πρόκειται να κυβερνήσουν. (Όσο ανθέλληνες και να είναι)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου