Κάθε Ξένος Εργάτης κι ένας Έλληνας Άνεργος

Γράφει η Αθηνά Παπαδοπούλου


Ανεργία: ένα από τα μείζοντα προβλήματα του σήμερα, που ωθεί τους νέους στη λύση απελπισίας: τη μετανάστευση. Προτιμούν να φύγουν στο εξωτερικό, ώστε να βρουν μια δουλειά, να αξιοποιήσουν τα πτυχία που το κράτος με θράσος φτύνει, παρά να μείνουν εδώ και να γίνουν «ήρωες» στα συντρίμμια ενός κατεστραμμένου μηχανισμού. Δε θέλω να μπω στη διαδικασία να εξετάσω αν η επιλογή τους είναι σωστή ή λάθος ή αν τυχόν είχαν άλλες επιλογές. Αυτό το οποίο θέλω να καταγγείλω είναι το ίδιο το κράτος και η ανικανότητά του να λάβει μέτρα.

Είναι γνωστόν, πως υπάρχει πρόβλημα υπογεννητικότητας στην Ελλάδα, πράγμα το οποίο μεταφράζεται και σε δημογραφικό πρόβλημα. Οι ηλικιωμένοι είναι πολύ περισσότεροι από τους νέους και κάθε χρόνο βγαίνουν στη σύνταξη πολύ περισσότεροι άνθρωποι απ’ αυτούς που προσλαμβάνονται σε κάποια θέση εργασίας. Εν ολίγοις και χονδρικά αυτό σημαίνει, πως οι λιγότεροι νέοι εργαζόμενοι θα πρέπει να παράγουν αρκετά, ώστε να πληρώνονται οι πληθέστεροι συνταξιούχοι. Δηλαδή παράγουμε 10 για να πληρώσουμε 20, με αποτέλεσμα τελικά να παίρνουν όλοι από 3…

Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και τον παράγοντα της λαθρομετανάστευσης, το θέμα γίνεται σαν δήλωση του Πάγκαλου: ανεβάζει στα ύψη την πίεση, η οποία για να ξανακατέβει χρειάζεται δροσιά από… γιαούρτι! Είναι που είναι λιγότεροι οι νέοι από τους συνταξιούχους, έρχονται και οι μελαμψοί «κατατρεγμένοι» να πάρουν τις δουλειές δουλεύοντας ΜΑΥΡΑ (αφού είναι παράνομοι και δε μπορούν να κάνουν κι αλλιώς), πράγμα που σημαίνει πως τα 10 που λέγαμε πριν γίνονται 5. Γιατί, βέβαια, αυτοί ούτε φόρους στο κράτος πληρώνουν ούτε τίποτα τέτοιο, άρα η συμβολή κι η προσφορά  τους στην κοινωνία δεν είναι απλά μηδενική, αλλά μάλλον έχει αρνητικό πρόσημο.

Θα πει κανείς, πως οι ξένοι παίρνουν τις δουλειές που δε θέλουν οι Έλληνες. Κι εγώ θα του απαντήσω, πως για να τα λέει αυτά, μάλλον δε βγήκε στην αγορά εργασίας τα τελευταία 5 χρόνια, αλλά είχε την τσέπη του μπαμπά για δεκανίκι. Ένα σωρό ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΙ νέοι Έλληνες ψάχνουν απεγνωσμένα για δουλειά – για οποιαδήποτε δουλειά: καθαριστές, ντελιβεράδες, οικοδόμοι, βενζινάδες, αγρότες, νεκροθάφτες… Οτιδήποτε! Μεροκαματιάρηδες παντός τύπου. Κι είναι αλήθεια, η μιζέρια κι η ανάγκη τους έχουν καταβάλλει πια, έχουν απογοητευτεί και ψάχνονται να φύγουν έξω. Γιατί λοιπόν, ρε φίλε, να προτιμήσεις τον ξένο στη δουλειά σου; Μετά μου παραπονιέσαι για τα μέτρα του Γιωργάκη. Δεν καταλαβαίνεις πως βάζεις κι εσύ το χεράκι σου για να ρημάξεις την οικονομία;

ΔΩΣΤΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΡΕ! ΔΩΣΤΕ ΜΕΛΛΟΝ ΣΤΗ ΧΩΡΑ!