Φιλελευθερισμό; Ευχαριστώ δε θα πάρω

Ένα χρόνο περιβαλλόμενος από "φιλελεύθερους" έβγαλα πολλά και πολύτιμα συμπεράσματα για αυτό που αποκαλείται στην Ελλάδα φιλελεύθερος χώρος. Όχι ότι ανακάλυψα κάτι καινούργιο ή εξαιρετικό, αντιθέτως ήρθα αντιμέτωπος με τις γνωστές αναπηρίες του χώρου αυτού, αλλά αυτή τη φορά τις γνώρισα ως φίλος και όχι ως πολιτικός αντίπαλος.

Οι "φιλελεύθεροι" στην Ελλάδα αποτελούν ένα θλιβερό κράμα μισελλήνων, μετανοημένων κομμουνιστών, συμπλεγματικών αναποφάσιστων και κατά φαντασίαν πρωτοπόρων. Αλλά κυρίως δειλών, άβουλων και απολίτικων όντων. Οι παρατηρήσεις τους είναι τόσο ρηχές, αντιπολιτικές και ανιστόρητες που δικαιολογούν απολύτως το 2% του χώρου. Διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο σε ένα μακρύ κατάλογο ζεόντων ηθικών ζητημάτων, όπου αρνούνται πεισματικά να πάρουν θέση.

Φοβούνται όσο τίποτα τη σύγκρουση που είναι η πεμπτουσία της πολιτικής και γιαυτό είναι πάντα οι μπροστινοί της συγκάλυψης. Αντεπαναστάτες από ανεπάρκεια θέσεων, ζεστοθεσούληδες και εραστές της εξουσίας. Αριστερή εξουσία, δεξιά εξουσία αδιάφορο για αυτούς. Εξάλλου στο ίδιο σακί τσουβαλιάζουν την ηθική της παραδόσεως του εθνισμού με την κοινωνιοδιαλυτική ηθική του κυνισμού των μπολσεβίκων. Δεν διακρίνουν ούτε μεταξύ κοινωνικών υποκειμένων και για αυτούς η πολιτική θα μπορούσε να περιορίζεται σε μία παρτίδα σκάκι τεχνοκρατών.

Σεσημασμένοι ξερόλες στα οικονομικά κι ας αγνοούν το ανθρωπολογικό και πολιτιστικό υπόβαθρο των κοινωνιών και των οικονομιών δυτικού τύπου. Ξινοί, αυτιστικοί και ψοφοδεείς, μακρυά από το λαό και τις ανάγκες του, δίχως τόλμη, μα κυρίως δίχως αρετή και ήθος. Παιδιά της γης, απάτριδες και άθεοι κατά πλειοψηφία, σε ηθικό επίπεδο δεν έχουν καμία διαφορά από τους κομμουνιστές.

Αλλά η πολιτική δειλία και η εθνική απιστία δεν είναι τα μόνα τους ελαττώματα. Και την έννοια της Ελευθερίας τη διαστρέφουν τόσο συστηματικά, ώστε αυτή να καταντά ασυδοσία και προάγγελος οδυνηρών απογοητεύσεων για το Άτομο και το Έθνος. Έχουν όμως και μία ιδιαιτερότητα που δεν απαντάται στον ευρωπαικό χώρο. Δηλώνουν καθαρά φιλοκομμουνιστές ενώ προτίθενται να γίνουν ακόμη και ουρά της Αντίφα, σε θέματα τελείως άσχετα με την οικονομία στην οποία υποτίθεται ότι αναζητούν τις απαντήσεις τους. Έτσι αποκαλύπτονται πια ολοκληρωτικά.

Ξεχνούν ότι στην προηγμένη δύση, την οποία πιθηκίζουν ανέξοδα κι επαναλαμβανόμενα, οι αληθινοί μεταρρυθμιστές πολιτικοί προέρχονται όλοι από το συντηρητικό χώρο, από τη Θάτσερ μέχρι τη Μέρκελ. Μεθοδικά αποκρύπτουν οι εγχώριοι διερμηνείς του φιλελευθερισμού ότι η ευρωπαική φιλελεύθερη κουλτούρα προήλθε από μία δεξιά κληρονομιά. Τον πόλεμο των 70 ετών που κήρυξε σύμπας ο δυτικός κόσμος στον ολοκληρωτισμό των μπολσεβίκων, μέχρι την τελική νίκη. Αλλά πώς αλλιώς να συνδέσουν τις μεταρρυθμίσεις με τον παναριστερισμό;

Ο ύποπτος "Ελληνικός φιλελευθερισμός" όμως δεν περιορίζεται στην απέχθεια του για τη νίκη του 1949. Αναπαράγει και τα στερεότυπα της γενιάς του πολυτεχνείου και γιαυτό σε ανοιχτή διάσταση βρίσκεται με τους ευρωπαίους μεταρρυθμιστές. Εκείνοι συγκροτούν αφενός εθνική ταυτότητα εδραιώνοντας αστική τάξη ισχυρή και πατριωτική, αδιαφορώντας για το κομματικό όφελος και δρώντας με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα σε όσα πρέπει να κάνουν. Αφετέρου φροντίζουν να υπενθυμίζουν τους ηθικούς κινδύνους του κομμουνισμού καταδικάζοντας σε κάθε ευκαιρία το σφυροδρέπανο και τα εγκλήματά του.

Οι ξενες ηγεσίες που προετοίμασαν τις χώρες τους για το νέο ανταγωνιστικό κόσμο με τη δημιουργία εθνικών προτεραιοτήτων και κοινωνικών συμμαχιών, δεν απεκήρυξαν ποτέ τη νίκη του κόσμου της Ελευθερίας. Δεν εγκατέλειψαν ποτέ, ούτε για μία ώρα, τα βασικά δόγματα της πολιτικής και την εθνική ταυτότητα και αυτοπεποίθηση. Εδώ οι ψοφοδεείς ομόλογοί τους ηδονίζονται να φορτώνουν τις ενοχές στο λαό για να ξεπλύνουν τις ευθύνες τους και να υπερασπιστούν απροκάλυπτα τη φαυλοκρατία. Ανεύθυνοι, εκδικητικοί και μικρόψυχοι οι "Έλληνες" "φιλελεύθεροι" δεν είναι τίποτα άλλο από μία ακόμη παραφυάδα, ένα ακόμη έκτρωμα της Αριστερής Μεταπολίτευσης.

Αποτελούν χωρίς καμία αμφιβολία την τελευταία γραμμή αμύνης του άθλιου παλαιοκομματισμού που ισοπέδωσε το παρόν και υποθήκευσε το μέλλον του Έθνους. Την ώρα που ο Λαός ετοιμάζεται για τη μεγάλη του ηθική στροφή στις αξίες και τα ιδανικά της φυλής, τον αποπροσανατολίζουν και τον καθυστερούν για να κερδίσουν πολιτικό χρόνο. Δε θα τα καταφέρουν διότι θα τους σταματήσουμε εμείς, οι εθνικιστές.

Ευάγγελος Γ. Κομνηνάκης