Η Ελλάδα της Παρακμής σαν τα Μούτρα των Πολιτικών της “Αρχόντων”

Υψηλού επιπέδου ατάκες της επαναστατικής Ελληνικής νεολαίας κατά το "Greek Hot summer".

Η Ελλάδα της παρακμής σαν τα μούτρα των πολιτικών της αρχόντων. Η Ελλάδα είναι μια ευτυχισμένη χώρα. Ποια χρεοκοπία, ποιοι αυτόχειρες, ποιοι άστεγοι και ποιοι άνεργοι; Εξόν και αν εννοούμε τη χρεοκοπία του στοχασμού, τους αυτόχειρες της ποίησης, τους άστεγους των ιδεών και τους άνεργους των οραμάτων. Γιατί εκεί βρίσκεται ο πυρήνας της Κρίσης. Τα υπόλοιπα είναι ήλιος, θάλασσα και κώλος...

Ανδρικό στρίγκ λόγο της οικονομικής κρίσης.

Η Ελλάδα της παρακμής σαν τα μούτρα των πολιτικών της αρχόντων. Σαν την Ελλάδα της χρεοκοπίας, δεν έχει! Κι όχι δηλαδή ότι είναι πραγματικά η χώρα του ελευθέρου έρωτα...Όχι! Ούτε γι αυτό δεν είμαστε ικανοί. Η “απελευθέρωση” και το “γκρέμισμα των ταμπού” είναι αποκλειστικά υπόθεση του Σαββατοκύριακου. Δευτέρα πρωί, ξανακλείνουν τα πόδια και οι πάντες επιστρέφουν στα πρέπει τους. Πλην των επαγγελματιών της πρόκλησης, όλα τα άλλα ξεφωνημένα που πετάνε τα βρακάκια τους στους πάγκους των μπαρ, θα τα βρείτε μετά από λίγα χρόνια εγκλωβισμένα σε αδιέξοδους γάμους, ασφυκτικές οικογένειες, κακοπληρωμένες δουλειές, περιφρονημένες πεθερές και αδηφάγα σόγια. Συμπεριφέρονται σαν σκύλες, για να καλύψουν τον εσώτερο τρόμο τους πως είναι απλώς κατοικίδια

Οι φοιτητές μας κάθε Μάιο πριν την εξεταστική.

Η Ελλάδα της παρακμής σαν τα μούτρα των πολιτικών της αρχόντων. Και οι ξαπλώστρες δωρεάν! Η Ελλάδα έχει κολλήσει στη μούρη της, τη μάσκα αυτών ακριβώς που έρχονται δω για να βγάλουν τα χειρότερα ένστικτα τους. Στον Κάβο, στα Μάλια, στην Χερσόνησο, στη Μύκονο, στη Ρόδο και όπου αλλού, καταφτάνουν κάθε χρόνο εκατομμύρια φτωχών και καταπιεσμένων ανθρώπων, που τους έχουν πείσει ότι σ’ αυτό εδώ το μπουρδέλο, όλα επιτρέπονται. Μεθάνε, ξερνούν, σέρνονται, γαμιούνται, ξεβρακώνονται, ξενυχτάνε προσπαθώντας στις πεντε - δεκα μέρες που έχουν αγοράσει κοψοχρονιά από τους τουριστικούς πράκτορες, να λησμονήσουν το ποιοι πραγματικά είναι και πόσο μίζερα κύλα η ζωή τους.

Ειδικές επιστημονικές πατέντες για πολύτεκνες μητέρες.

Η Ελλάδα της παρακμής σαν τα μούτρα των πολιτικών της αρχόντων. Χύνουν την απελπισία τους και τον τρόμο του Μηδενός τους, κάπου μακριά από το δικό τους το σπίτι, εκεί όπου κανείς δεν θα τους γνωρίζει κι όπου θα μπορούν άνετα να νιώθουν σαν ασκιά γεμάτα πάθη, χωρίς όνομα, χωρίς αξίες, χωρίς ιστορία. Κι όταν γυρνάνε στις χώρες τους, το παίζουν παναγίες, μιας και τα καταφέραν επιτέλους να ξεχαρμανιάσουν. Όπως ο κάθε πελάτης των μπουρδέλων, που μπορεί να νιώθει άνετα, επειδή δεν χρειάζεται να λογαριάσει την πουτάνα, πάρα μόνον ως τρύπα πλασμένη για την ικανοποίηση του. Και φεύγοντας, φτύνει στο κρεβάτι της.

Αυτή τη φτυσιά, εμείς την έχουμε πάρει και την έχουμε κάμει προσωπείο. Ενσωματώσαμε την αηδία αυτών που μας γαμάνε επί πληρωμή. Μετατρέψαμε σε “στιλ” το ξεχαρμάνιασα των απανταχού καταπιεσμένων και εγκαθιδρύσαμε ως αισθητική, την ασχημία εκείνων που δεν αντέχουν τον εαυτό τους…Δεν είμαστε απλώς χωρά διακοπών, ένα απέραντο "spa and resort center". Είμαστε χώρα πτυελοδοχείο. Μια απέραντη ξαπλώστρα, που δίδεται δωρεάν...

Τρέμε μνημόνιο μετά το μπάνιο, το μαύρισμα, το γυμναστήριο και spa θα σε διώξουμε.

Η Ελλάδα της παρακμής σαν τα μούτρα των πολιτικών της αρχόντων. Και γαμώ τα παιδιά! Ότι μας αρέσει, ότι ονειρευόμαστε, ότι προσδοκάμε, ότι νοσταλγούμε, μπορούν να χωρέσουν σε ένα συνοικιακό γυμναστήριο. Ότι πιστεύουμε ότι αξίζει να προβάρουμε ως το Εγώ μας, είναι μια εικόνα παρμένη από τηλεοπτικές διαφημίσεις. Είμαστε και γαμώ τα παιδιά! Κι όσο πιο πολύ βαθαίνει η κρίση, τόσο πιο πολύ σφίγγουμε τους κοιλιακούς μας. Τη γύμνια των ιδεών μας, την έχουμε μπερδέψει με τη γύμνια των κορμιών μας. Ακούμε πως η Ελλάδα κινδυνεύει να βγει από τη σκηνή της ιστορίας και νομίζουμε ότι αυτό που χρειάζεται είναι σύσφιγξη και δίαιτα, για να της χωρέσει το μαγιώ...

Άνεργος Έλληνας μόλις απολύθηκε σε απόγνωση μαζί με δύο χαρούμενες εργαζόμενες. 

Η Ελλάδα της παρακμής σαν τα μούτρα των πολιτικών της αρχόντων. Είμαστε η "Hot Greece"...Καραγουστάρω! "Hot Greece"! Η χώρα της ανεμελιάς και του κουραδοκόφτη. Το μόνο λάβαρο που μας ταιριάζει πια, είναι το στρινγκ…Αλλα πόσο κρατάει ένας κώλος, ρε παιδιά; Ίσαμε τα τριάντα; Ίσαμε τα τριάντα πέντε; Βια, ίσαμε τα σαραντα…Και μετά; Μετά, η κυτταριτιδα…Ετσι γίνεται και με τους λαούς. Ή κλείνουν συμβόλαιο με την αιωνιότητα ή πεθαίνουν. Όπως και στους μεγάλους έρωτες, δεν χωράει εδώ ήξεις αφίξεις και ναι μεν αλλά και καλά είμαστε τώρα αλλά άσε να δούμε…Ή είναι ή δεν είναι...Ή το παν ή το τίποτα. Δεν μπορείς να ξεγελάς τον εαυτό σου με το: "εντάξει μωρέ, τώρα την κουτσοβγαζουμε, για αύριο έχει ο θεός" ή το κλασσικό "περνάμε καλά".

Γιατί όλη η Ελλάδα είναι σήμερα στις παράλιες και ξεσαλώνει. Σαν να μην βυθίζεται το καράβι. Σαν να μην την έχουνε ζώσει οι βάρβαροι από παντού. Δεν υπάρχει όμως: “εντάξει μωρέ, άσε να το γλεντήσουμε τώρα που μπορούμε και μετά κάτι θα βρούμε να κάνουμε”...Ένας ωραίος και σφιχτός κώλος έχει ημερομηνία λήξεως. Κι άμα στηρίξεις τη ζωή σου απάνω του, θα έρθει η ώρα που η ζωή σου θα κρέμεται σαν σταφιδιασμένο κωλομάγουλο. Και θα την κοιτάς εσύ ο ίδιος και θα την φτύνεις...

Πηγή: chaos-crisis.blogspot.gr

Υ.Γ. Αυτό το ενδιαφέρoν κείμενο σας το μεταφέραμε ακριβώς όπως το βρήκαμε στο διαδίκτυο. Τα σχόλια μόνο στις φωτογραφίες είναι δικά μας.