Οι εξελίξεις στην Τουρκία. - Άρθρο του Εμ. Κώνστα

Η εξέγερση στην Τουρκία έδειξε για μια ακόμη φορά τις πολλές και ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν εκεί. Η ελληνική πολιτική ελίτ συνηθίζει να εξετάζει επιφανειακά την κατάσταση στην Τουρκία. Όπως αποδεικνύουν τα γεγονότα των τελευταίων χρόνων οι Τούρκοι ανέπτυξαν μια πολιτική έντασης με συγκεκριμένες στοχεύσεις δια των οποίων κατόρθωναν σχεδόν πάντα, να επιβάλλουν στην Ελλάδα το ρόλο αυτού που ακολουθεί τις εξελίξεις. Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αλλά και το ανοικτό πλέον κοινό σχήμα της τριμερούς κυβερνήσεως, έβλεπε στο πρόσωπο του Ερντογάν έναν Τούρκο ηγέτη με τον οποίο θεωρούσε ότι μπορεί να “συνεννοηθεί”.

Το γεγονός ότι πρόκειται για την ηγεσία που συστηματικά κτίζει το νέο οθωμανικό κράτος και εκτείνει την προσπάθεια ελέγχου σε ένα ζωτικό χώρο όπου υπάρχουμε και εμείς, δεν φαίνεται να απασχόλησε την Ελληνική πολιτική τάξη.

Στην ανάγνωση της τουρκικής πραγματικότητας θα πρέπει βέβαια να ξεκαθαρίσουμε ότι υπάρχουν κάποια θεμελιώδη στοιχεία. Πρώτον είναι ότι υπάρχει μια κεντρική στρατηγική που ασκείται με τρόπο συνεπή και συνεχή αποσκοπώντας σε βάθος χρόνου να επιβάλλει τους στόχους. Δεύτερον ότι και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις όπως οι Κεμαλιστές, οι Γκρίζοι Λύκοι, είναι βαθύτατα εχθρικές με την Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι ανεξαρτητα από ότιδήποτε άλλο, πρέπει να ξέρουμε τον σταθερό ανθελληνικό προσανατολισμό της Τουρκίας.

Αυτές όμως οι επισημάνσεις δεν αναιρούν αντίθετα ενισχύουν την άποψη ότι πρέπει να γνωρίζουμε τι επιδιώκουν οι νεοι “σουλτάνοι” και πως πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε.Το δόγμα της εξάπλωσης της εξουσίας στη Μεσόγειο συνδυασμένο από τον ισλαμικό χαρακτήρα και τις δεδομένες συνθήκες αναταραχής σε όλα τα πεδία δράσης, μας δίνουν κόκκινο συναγερμό απέναντι σε πιθανές εμπλοκές.

Η αφύπνιση του Ελληνισμού και ανάκτηση της κυριαρχίας στο Ελληνικό κράτος είναι όρος ζωτικής σημασίας.

Διαφορετικά η ουδέτερη Δύση, τα οικονομικά συμφέροντα και κάθε άλλος ενδιαφερόμενος θα αντιμετωπίσει τις τεράστιες προκλήσεις, έτοιμος να τις χάσει...Η απειλή που έρχεται για την Ελλάδα, σήμερα ή λίγο μετά απαιτεί πλήρη κυριαρχία και όχι γραφειοκρατική διαχείριση ξένων παραγόντων.

Εξετάζοντας τις εξελίξεις στην Τουρκία θα διαπιστώσουμε ορισμένα στοιχεία που έχουν και αυτά πολλαπλή ανάγνωση. Η ισλαμική ατζέντα του Ερντογάν προχωρούσε μέχρι σήμερα χωρίς αντιδράσεις. Το πιθανότερο στοιχείο δεν είναι ότι λειτούργησαν οι μηχανισμοί των Κεμαλικών, αυτοί μάλλον συνέβαλαν στις αντιδράσεις. Το πιθανότερο είναι ότι ένα μη συνεκτικό μέτωπο αποτελούμενο από Κεμαλιστές, εθνικιστές, φιλοευρωπαϊκά ρεύματα που στο επίπεδο της πολιτιστικής διαφοροποίησης είναι πολύ ορατά, αριστεροί , Αλεβίτες, Κούρδοι, πολίτες με γενικότερη δυσανεξία στη Θεοκρατία, συμπράτουν σε μια μαζική αντίδραση.

Στην Τουρκία παρατηρείται ένα αξιοπρόσεκτο φαινόμενο. Δεν υπάρχει αίσθηση ενότητας. Ανάμεσα στους οπαδούς του Ερντογάν που είναι πράγματι πολλοί και στους υπόλοιπους Τούρκους, υπάρχει χαοτική απόσταση.

Πρόκειται για δύο Τουρκίες. Τα σύνθηματα που ακούστηκαν το κατέδειξαν. Για να το κατανοήσει κανείς δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει όρους συνταγματικής τάξης. Δεν αμφισβητείται η πλειοψηφία, αμφισβητείται το δικαιωμά της να ενεργήσει σε αποφάσεις που κάνουν αβίωτη την συνθήκη ζωής για την μειοψηφία. Οι βαθύτατες διαφορές δεν μπορούν να ενταχθούν σε μια λογική διαχείρισης.

Υπάρχουν δυο διαφορετικοί κόσμοι. Πίσω από την εκρηκτική αυτή κατάσταση, κρύβεται πάντα μια ισχυρή Τουρκική συνείδηση που ίσως να είναι το μόνο που συνέχει αυτή την κοινωνία. Κύριο γνώρισμά της προκειμένου να αφυπνιστεί είναι η Ελλάδα και όσα αυτή αντιπροσωπεύει.

Επίσης πρέπει να εξετάσουμε την περίπτωση της Τουρκίας και της περιβόητης οικονομικής της ανάπτυξης υπό το πρίσμα της παγκοσμιοποιήσεως. Πόσο σταθερή και βιώσιμη είναι;

Το γεγονός ότι βρισκόμαστε στην δυσχερή αυτή συγκυρία και ζούμε μια πολύ κρίσιμη και ρευστή εξέλιξη σε όλο το τοπίο των Ελληνοτουρκικών σχέσεων καθιστά την παρακολούθηση των γεγονότων ιδιαίτερα σημαντική.

Οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να γνωρίζουν τι συμβαίνει στην Τουρκία και να έχουν έτοιμες λύσεις, αλλιώς ο θλιβερός ρόλος θα συνεχιστεί.

Εμ. Ν. Κώνστας