Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

Σπάζοντας τις παθογένειες - Ο Εθνικισμός απέναντι στον κόσμο τους.



του Γιάννη Κουριαννίδη - Μέλος Π.Γ. Εθνικού Μετώπου

Όσο πλησιάζει το τέλος του μεταπολι­τευτικού κομματικού συστήματος, τόσο πιο έκδηλη γίνεται η αναγκαιό­τητα, η αυριανή ημέρα στην πατρίδα μας να μην έχει καμία απολύτως σχέση με το σήμερα.Όσο κι αν αυτό να δείχνει ίσως άδικο για ορισμένα πρόσωπα και καταστάσεις, είναι δυστυχώς γι' αυτούς μία αναγκαία και ικανή συνθήκη για να απαλλαγούμε οριστικά από τις παθογένειες του παρόντος. Παθογέ­νειες που τις δημιούργησαν συγκεκριμένα πρόσωπα, συγκεκριμένες νοοτροπίες και συγκεκριμένα γεγονότα.
Οι "χαρισματικοί" ηγέτες από καιρό εξέ­λιπαν. Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν υπήρ­ξαν τέτοιοι. Κάποιοι λαοπλάνοι απλώς δη­μιούργησαν ένα μύθο γύρω από το όνομα τους, εκμεταλλευόμενοι είτε τις διεθνείς διασυνδέσεις τους, είτε το οικογενειακό τους ιστορικό είτε, συνήθως, τον πρωτογο­νισμό της πολιτικής παιδείας των Ελλήνων.

                                                           Η ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΣΤΗ ΝΙΚΗ
Αυτά όμως ανήκουν σε μία εποχή που πέρασε. Κι αν ακόμη δεν έχει γίνει συνεί­δηση σε όλους αυτό, αν κάποιοι δεν εννοούν να κατανοήσουν πως οι νεκραναστάσεις ανήκουν σε εποχές που ο άνθρωπος ανα­ζητούσε ακόμη μεσσίες, τότε θα εκπλαγούν οδυνηρά. Στο κάτω - κάτω, την ανθρώπινη ματαιοδοξία και αλαζονεία, οι ίδιοι τις εξέ-θρεψαν και καλλιέργησαν.Ήρθε η ώρα να υποστούν τις συνέπειες των πεπραγμένων τους.

Η επώδυνη μετάβαση στο αύριο της πα­τρίδας μας περνά μέσα από τη σύγκρουση δύο συλλογικοτήτων. Από τη μια. τα τελευταία κρυφά ατού του συστήματος, που ξαμόλησε τα πρωτοπαλλήκαρα της διεθνιστικής αρι­στεράς ως τάχα εναλλακτική στα αδιέξοδα που μαζί της δημιούργησε όλα αυτά τα χρόνια, και από την άλλη, οι εκπρόσωποι της πραγματικά ελπιδοφόρας προοπτικής, οι Έλληνες εθνικιστές, που αποτελούν τη μοναδική (και τελευταία) γραμμή άμυνας του έθνους μας απέναντι στον παγκόσμιο ισοπεδωτισμό.

Η μάχη είναι άνιση, διότι η πολύχρονη ηγεμονία της αριστεράς στον πνευματικό χώρο, στην ενημέρωση και στον συνδικα­λισμό, δημιούργησε δομές και δίκτυα πα­νίσχυρα, που δυναστεύουν τη ζωή των Ελ­λήνων, επιτείνοντας τα αδιέξοδα. Το κρυφό χαρτί των εθνικών δυνάμεων, όμως. δεν
είναι άλλο από αυτό που οδήγησε σε διαρκείς νίκες στην ιστορική μας πορεία: η πεποίθηση στη νίκη. αφού αυτή είναι συνυφασμένη με την επιβίωση του ίδιου του Ελληνισμού, με την προάσπιση και διαφύλαξη των πα­τρίων, αυτής ακριβώς της ταυτότητας και της ιδιοπροσωπίας του. Μία πίστη που λείπει από την άλλη πλευρά, αφού η συστημική νοοτροπία προκαλεί δράσεις που στοχεύουν απλώς στη διαφύλαξη των "κεκτημένων" και στη διατήρηση της φαυλότητας και του πελατειακού κράτους. Το να αλλάξει κάτι επί της ουσίας, αποτελεί κίνδυνο για την ίδια τους την ύπαρξη, γι' αυτό και αυτή τη στιγμή η λεγόμενη αριστερά είναι το πιο συντηρητικό κομμάτι της ελληνικής κοι­νωνίας. Μόνον έτσι πρέπει να ιδωθεί και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Από την άλλη μεριά, βεβαίως, απαιτούνται εγρήγορση και στοχευμένες κινήσεις, ώστε παράλληλα με την αξιοποίηση κάθε πολύ­τιμης στιγμής, να μπουν οι βάσεις για τη στελέχωση της αυριανής ελληνικής πολι­τείας. Αλίμονο μας, αν υπάρχει έστω και ένας εκπρόσωπος της σημερινής φαυλό­τητας με θεσμικό ρόλο σ' αυτό το αύριο! Είναι σίγουρο ότι σαν ιός θα εξαπλωθεί και θα ξαναμολύνει ολόκληρο το σώμα της ελ­ληνικής κοινωνίας.

0 σκουπιδοτενεκές της ιστορίας θα πρέπει να κλείσει οριστικά με το τέλος της οδυνηρής αυτής φάσης που βιώνουμε. Το ξημέρωμα μίας νέας ημέρας, πρέπει να φέρει μόνο φως!

το άρθρο του συναγωνιστή Γιάννη Κουριαννίδη δημοσιεύθηκε στον Ελεύθερο Κόσμο  Ιανουαρίου




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου